Neuroblastoom

Klachten en verschijnselen
– Bleekheid.
– Hoge bloeddruk.
– Diarree.
– Een gezwel in de buikholte en eventueel ook vergroting van de lever, als de tumor daarin uitgezaaid is.
– Botpijn bij uitzaaiing naar de botten.
– Ademhalingsmoeilijkheden bij uitzaaiing naar de borstkas.

Een neuroblastoom is een zeldzaam optredend, kwaadaardig gezwel dat zich in 70 procent van de gevallen het eerst in de buikholte voordoet, vaak rondom de bijnieren. Vervolgens kan uitzaaiing naar verschillende delen van het lichaam plaatsvinden, bijvoorbeeld de lever, het beenmerg en de botten.

In tegenstelling tot de meeste gezwellen, verdwijnt een groot deel van de neuroblastomen spontaan, hoewel het niet duidelijk is waarom dit gebeurt.

Het neuroblastoom wordt gevonden bij 1 op de 100.000 kinderen onder de 15 jaar. In 75 procent van de gevallen wordt de diagnose voor het vijfde levensjaar gesteld, gemiddeld op de leeftijd van 24 maanden. De tumor komt iets vaker bij jongens voor.

Diagnose.

Als de arts aan een neuroblastoom denkt, zal hij nader onderzoek laten doen. De keuze van het onderzoek hangt af van de plaats van de eventuele tumor en of er uitzaaiingen verwacht worden. Als er bijvoorbeeld een massa in de buikholte is, kan zonodig een CT-scan verricht worden. Om vast te stellen of er botuitzaaiingen zijn kunnen een botscan en een beenmergbiopsie verricht worden.

Hoe ernstig is het neuroblastoom?

De prognose van deze ziekte hangt af van de leeftijd van het kind en van hoe ver de ziekte voortgeschreden is. Hoe ouder het kind is en hoe meer uitzaaiingen er zijn, hoe kleiner de kans is dat de ziekte op behandeling reageert.

Behandeling

Als de tumor klein is en niet uitgezaaid, kan een operatie, alleen of in combinatie met radiotherapie, genezing bieden. Als de ziekte verder gevorderd is, kan chemotherapie succesvol zijn. Bij de verst gevorderde vormen is de overleving op lange termijn minder dan 10 procent. Door een beenmergtransplantatie kan bij deze kinderen een overlevingskans van 25 procent bereikt worden.